Ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε ομιλία του στη Βουλή το Φεβρουάριο του 2007. Η συζήτηση γίνεται για την πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο Παπαδόπουλος, μονίμως ερωτευμένος με τις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που αφήνουν ιστορικά αποτυπώματα, ασκεί δρυμεία κριτική στην πιο άτολμη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης. Πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης του δημοσίου χρέους μιλάει για το έγκλημα των τεράστιων χαμηλότοκων δανείων που «κοιμίζουν» την οικονομική ζωή ενώ διαπιστώνει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με συνδυασμό άνισης οικονομίας και άδικης κοινωνίας, κάτι που συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία. Αναφέρεται στα ανταγωνιστικά της Ελλάδας κράτη ανά τον κόσμο που ξεπερνούν τα εβδομήντα και τα αντιπαραβάλλει με την εγχώρια κατάσταση, σχέδον μονολογώντας για «...λογικές τόσο, μα τόσο πολύ κρατισμού και αναξιοκρατίας και κομματισμού αφόρητου...». Παρακολουθώντας αυτό το βίντεο βλέπω έναν πολιτικό μεγαλύτερο από τη χώρα του, έναν πραγματικό εκσυγχρονιστή που δεν αξίξει να υπηρετεί τη χώρα της διαφθοράς.
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011
ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΟΥΣ
Από το αφιέρωμα που του έκανε το History Channel. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έζησε μόνος καθ' όλο το μακρύ του βίο ακόμα κι όταν περιστοιχιζόταν από χιλιάδες ανθρώπων όπως εκείνο το ξημέρωμα του Ιουλίου της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Έκρυψε την έμφυτη ευαισθησία του σε ένα περίβλημα αγέρωχο και σε ένα προσωπείο αυταρχικό. Έζησε μια ζωή χωρίς φίλους αλλά γεμάτη υποτακτικούς. Απέφευγε να αγαπήσει ακόμα κι αν το λαχταρούσε γιατί φοβόταν μήπως και εμφανιστεί η ευάλωτη πλευρά του. Γι' αυτό άλλωστε και δεν αγαπήθηκε κι έτσι έφυγε όπως έζησε. Μόνος και με αξιοπρέπεια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)